süfli

ulvi-süfli
yüce-alçak

kısaca alçak demektir. Süfliyat tabiri ile şeytanlaşmış ve nefsine esir olmuş kişiler yada cinler kullanılır.

Süfli kelimesi bazen cinlerle yada cincilikle uğraşan süfli kişilere de kullanılır. Bazen herflerin keyfine arkadaşlarına süfli lakabı takarlar.

kelime yaklaşımında sofi kelimesine de yakındır. Sofilikten uzak olan kişilere de süfli dendiği olmuştur. tabi bura mecaz manada kullanılmıştır. bazende kişiler kendi nefsini kasderek süfli tabirini kullanırlar. Yaw bu kadar güzel kelime varken kim kullanır süfliyi

selametle

Bakınız: (şeytan, kelime, inci, ulvi)

ar.is. asagi, asagilik, pis kilikli, kiliksiz

Kur´an-i Kerimde (Tîn Sûresi):
Biz insani en güzel bicimde (ahseni takvîm)yarattik...sonra...o ahseni takvimde yaratilan insani esfeli safiline cevirdik, asagilarin asagisina döndürdük.
yâhut sefillerin en sefili yaptik
temizlik yerine egrilik
güzellik yerine cirkinlik
terakki yerine tedenni
sihhat yerine za´f-ü maraz
akl-ü ma´rifet yerine cehalet
hürriyet yerine esaret
refah yerine darlik
izzet yerine zillet
lezzet yerine elem ile erzeli ömre, ondan hayata mukabil ölüme cürüyüp kokmaya, ondan kiyamette, dünyaya mukabil cehenneme veya cehennemin en alt tabakasina dogru ittik.
(Elmali´li M.H.Yazir)

Bakınız: (dünya, insan, cehennem)